Η ψωρίαση πλήττει περίπου το 2-3% του πληθυσμού και είναι τόσο συχνή στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, ωστόσο στους περισσότερους ασθενείς εκδηλώνεται γύρω στα είκοσι. Η μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης παρατηρείται στο τέλος της εφηβείας και γύρω στα είκοσι, ενώ η δεύτερη μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης της ψωρίασης παρατηρείται γύρω στα πενήντα.
Η διάρκειά της μπορεί να ποικίλλει, ωστόσο στους περισσότερους ασθενείς η εναλλαγή περιόδων υφέσεων και υποτροπών συνεχίζεται για πολλά χρόνια ή καθόλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Η ψωρίαση είναι μια πολυπαραγοντική πάθηση που μπορεί να οφείλεται σε γενετικούς, ανοσολογικούς, περιβαλλοντικούς και ψυχολογικούς παράγοντες. Οι παράγοντες αυτοί διαταράσσουν τη λειτουργία των κυττάρων του δέρματος και κυρίως των κερατινοκυττάρων και των ινοβλαστών.
Κλινική Εικόνα: Η ψωρίαση μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο του δέρματος. Η ψωρίαση των βλεννογόνων είναι λιγότερο διαδεδομένη συγκριτικά με τις άλλες μορφές ψωρίασης οι οποίες εκδηλώνονται στα υπόλοιπα σημεία του σώματος.
Μπορεί να προσβάλλει τους βλεννογόνους της περιοχής των γεννητικών οργάνων ανδρών και γυναικών. Οι βλάβες στους βλεννογόνους των γεννητικών οργάνων αντιμετωπίζονται δύσκολα και μπορούν να οδηγήσουν σε σεξουαλικά προβλήματα, γεγονός το οποίο έχει σημαντικές ψυχολογικές επιπτώσεις. Όσον αφορά τους άνδρες, οι βλάβες εντοπίζονται στο πέος, τη βάλανο και το όσχεο: μπορούν να εμφανιστούν ερυθηματώδεις, λεπιδώδεις πλάκες στη βάλανο. Στις γυναίκες, οι βλάβες ποικίλλουν ανάλογα με το σημείο εμφάνισής τους: Οι πλάκες είναι συνήθως ερυθηματώδεις και μη λεπιδώδεις στις πτυχές του δέρματος, αλλά λεπιδώδεις στις κυρτές περιοχές. Μπορούν να προσβληθούν τα μικρά χείλη του αιδοίου και ο πρόδρομος του κολεού.
Διάγνωση: Η διάγνωση τίθεται με την κλινική εξέταση.
Θεραπεία: Προς το παρόν δεν υπάρχει διαθέσιμη κάποια μόνιμη θεραπεία, ωστόσο υπάρχει μια σειρά φαρμάκων που μπορούν να βοηθήσουν στην υποχώρηση των βλαβών και των πλακών. Μπορούν να εφαρμοστούν τόσο τοπικές όσο και συστηματικές θεραπείες, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούν να εφαρμοστούν και συνδυαστικά.